Na tegorocznym kongresie American Society of Clinical Oncology (ASCO) w Chicago przedstawiono obserwacje z badań klinicznych nad lekiem KEYTRUDA (pembrolizumab), który wykazał świetne wyniki wśród pacjentów chorujących na zaawansowanego czerniaka oraz tych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) w pierwszym rzucie leczenia.
Potwierdzony efekt w leczeniu czerniaka
Dane dotyczące skuteczności w leczeniu zaawansowanego czerniaka, oceniano w badaniu 3 fazy KEYNOTE-006 oraz badaniu fazy 1b KEYNOTE-001. Obecna analiza przeprowadzona w ramach badania KEYNOTE-006 wykazała korzystny wpływ na trwałość odpowiedzi u pacjentów, którzy ukończyli dwuletnie leczenie pembrolizumabem, oraz na czas całkowitego przeżycia (OS). 86% pacjentów z zaawansowanym czerniakiem wolnych od progresji po 20 miesiącach od zakończenia dwuletniego leczenia pembrolizumabem i całkowity czas przeżycia – ponad 40 % u nieleczonych wcześniej chorych po 5 latach obserwacji.
Wyniki badań KEYNOTE-006 i KEYNOTE-001, to kolejne potwierdzenie, że pembrolizumab znacząco wydłuża przeżycie w leczeniu pierwszego rzutu u pacjentów z czerniakiem, niezależnie od statusu mutacji w genie BRAF– mówi Scot Ebbinghaus, wiceprezes ds. badań klinicznych MSD. – W badaniu KEYNOTE-006 obserwujemy także trwały, korzystny wpływ u pacjentów, którzy ukończyli dwuletnie leczenie lekiem KEYTRUDA. Te dane po raz kolejny uzasadniają stosowanie pembrolizumabu w monoterapii, jako standardu leczenia u pacjentów z zaawansowanym czerniakiem.
W przypadku pembrolizumabu potwierdzono już wpływ na przeżycie u pacjentów z zaawansowanym czerniakiem w porównaniu z ipilimumabem, co potwierdzają także czteroletnie dane z badania KEYNOTE-006 – mówi prof. Georgina V. Long, kierownik ds. medycznych w ośrodku Melanoma Institute Australia (MIA) oraz prezes ośrodka Melanoma Medical Oncology and Translational Research w MIA i Royal North Shore Hospital, Uniwersytetu w Sydney. – Co ważne, widzimy teraz utrzymującą się skuteczność u pacjentów, którzy ukończyli opisane w protokole dwuletnie leczenie pembrolizumabem, a także dodatkową aktywność przeciwnowotworową u pacjentów, u których po pierwszym cyklu leczenia doszło do progresji i którzy ukończyli drugi cykl terapii.
Większe możliwości w leczeniu raka płuca
Natomiast wyniki badań 3 fazy KEYNOTE-042 oraz KEYNOTE-407u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca wykazały, że zastosowanie KEYTRUDY (pembrolizumabu) znacząco poprawiło wyniki leczenia pacjentów w pierwszym rzucie leczenia zarówno w monoterapii jak i w skojarzeniu z chemioterapią.
W całej populacji badania KEYNOTE-042 obejmującej pacjentów z ekspresją PD-L1 obserwowaną w co najmniej 1 procencie komórek nowotworowych, leczenie pierwszego rzutu pembrolizumabem stosowanym w monoterapii doprowadziło do znaczącego wydłużenia przeżycia ogólnego u pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowy niedrobnokomórkowym rakiem płuca niezależnie od histologii – mówi dr Gilberto Lopes, badacz oraz wicedyrektor ds. onkologii w ośrodku Sylvester Comprehensive Cancer Center na Uniwersytecie w Miami. Dla mnie, jako lekarza codziennie stykającego się z pacjentami z zaawansowanym rakiem płuca, zachęcające jest posiadanie dodatkowych danych na temat korzystnego wpływu pembrolizumabu na przeżycie ogólne, co jest głównym celem leczenia pacjentów z nowo rozpoznaną chorobą”.
Badanie 3 fazy KEYNOTE-407 dotyczyło stosowania pembrolizumabu w skojarzeniu z chemioterapią, w leczeniu pierwszego rzutu przerzutowego, płaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca. W badaniu tym oceniano pembrolizumab w skojarzeniu z karboplatyną-paklitakselem lub nab-paklitakselem w leczeniu pierwszego rzutu w przypadku przerzutowego, płaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca (pNDRP). Pembrolizumab w skojarzeniu z chemioterapią znacząco wydłużył przeżycie ogólne (OS), redukując ryzyko zgonu o 36 procent w porównaniu z samą chemioterapią
To pierwszy przypadek, w którym skojarzenie leku anty-PD-1 i chemioterapii znacząco wydłużyło przeżycie ogólne w leczeniu pierwszego rzutu u pacjentów z płaskonabłonkowym NDRP.
Dodanie pembrolizumabu do karboplatyny i paklitakselu lub nab-paklitakselu doprowadziło także do znaczącego wydłużenia przeżycia wolnego od progresji choroby (PFS), przy czym u pacjentów w grupie otrzymującej leczenie skojarzone z pembrolizumabem zaobserwowano redukcję ryzyka progresji lub zgonu o blisko połowę w porównaniu samą chemioterapią