Dotychczasowe wykorzystanie instytucji partnerstwa publiczno-prywatnego jest co najmniej niezadowalające. Złe przepisy, brak odpowiedniej wiedzy o partnerstwie po stronie prywatnej, ale także i publicznej, oraz groźba tzw. czwartego „p”, czyli prokuratora, skutecznie ograniczyły skalę korzystania z PPP w Polsce. W latach 2009-2016 zawarto nieco ponad 100 umów o wartości przekraczającej 5,6 mld zł.
Równocześnie z rozwiązaniami nastawionymi na rozwój współpracy sektora prywatnego z publicznym są proponowane inne – tworzące warunki zezwalające na wyrugowanie sektora prywatnego z sektora gospodarki odpadami komunalnymi.
„Mówiąc wprost, w ramach potrzebnego niczym tlen odświeżenia regulacji PPP, wprowadza się także tzw. zamówienia in-house w tym sektorze. Batalia o in-house trwa od kilku lat, a ostatnia odsłona miała miejsce podczas pilnej nowelizacji ustawy – Prawo zamówień publicznych, niezbędnej dla wdrożenia unijnych dyrektyw z 2014 r. Wówczas na forum Rady Dialogu Społecznego pracownicy i pracodawcy jednym głosem sprzeciwili się wprowadzeniu in-house do Prawa zamówień publicznych, na co z kolei bardzo naciskały samorządy. Dla niektórych z nich obowiązek organizacji przetargów na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych jest zbędny, gdyż preferowałyby powierzenie tych obowiązków własnym spółkom komunalnym” – mówi Arkadiusz Pączka. In-house ostatecznie znalazł się w znowelizowanym Prawie zamówień publicznych, lecz został obwarowany szeregiem warunków, które należy spełnić, aby móc zrezygnować z organizacji przetargu.
W związku z powyższym, w przekazanym do Ministerstwa Rozwoju stanowisku Pracodawcy RP zwrócili się o wycofanie zmian w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Ani w uzasadnieniu, ani w ocenie skutków regulacji nie zostały przedstawione jakiekolwiek analizy czy wyliczenia pokazujące konsekwencje dokonania takiej zmiany. A stawką jest tutaj całkowita eliminacja podmiotów prywatnych z sektora gospodarki odpadami. Gdyby taki był efekt nowelizacji ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, śmiało można by mówić o jej antykonkurencyjnym i antyrozwojowym efekcie. Tymczasem dla wszystkich jasne jest, że tylko prawidłowo funkcjonujące procesy rynkowe zapewniają efektywne dysponowanie środkami publicznymi. Dlatego – zdaniem Arkadiusza Pączka – należy zrezygnować z korekty ustawy czystościowej i skupić się na innych wymagających poprawy aspektach projektowanych zmian.