Małe dzieci z częstymi problemami z uszami, nosem i gardłem (ENT) mogą być narażone w późniejszym wieku na autyzm lub wysoki poziom widocznych cech autyzmu – sugerują badania opublikowane online w czasopiśmie „BMJ Open”.
Naukowcy z University of Bristol i Aston University (Wielka Brytania) uważają, że wczesna identyfikacja i leczenie schorzeń laryngologicznych może poprawić jakość życia tych dzieci i potencjalnie pomóc rzucić światło na niektóre źródła autyzmu. Według nich przyczyny autyzmu prawdopodobnie obejmują wzajemne oddziaływanie czynników genetycznych, środowiskowych i biologicznych, a pochodzenie każdej cechy autystycznej może się różnić.
Wcześniejsze badania sugerowały, że choroby laryngologiczne, takie jak infekcje ucha czy i zaburzenia oddychania podczas snu, mogą być związane z rozwojem autyzmu. Większość tych dowodów opierała się jednak na dokumentacji medycznej, co mogło mieć wpływ na obraz wyników, ponieważ rodzice dzieci z podejrzeniem autyzmu być może częściej niż inni szukali pomocy medycznej dla swoich dzieci. Aby uniknąć takiego ryzyka, naukowcy śledzili stan zdrowia ponad 14 tys. dzieci od ich urodzenia.
Badanie opierało się na obszernych danych dotyczących ponad 10 tys. osób, monitorowanych przez pierwsze 4 lata życia. Matki wypełniły 3 kwestionariusze, gdy dzieci miały 18, 30 i 42 miesiące. Celem było odnotowanie częstotliwości 9 różnych objawów związanych z uchem, nosem i gardłem, a także wszelkich problemów ze słuchem.
Rodzice wypełniali również 3 inne kwestionariusze, gdy dzieci miały nieco ponad 3, prawie 6 i 9 lat. Tym razem chodziło o określenie spójności mowy, problemów społecznych i komunikacyjnych, powtarzalnych i nieprawidłowych zachowań oraz towarzyskości, czyli cech charakterystycznych dla autyzmu.
W efekcie tych badań wprowadzono korekty uwzględniające 10 czynników „środowiskowych” potencjalnie wpływających na zdrowie małych pacjentów:
֍ wczesne lub późne porody;
֍ seks;
֍ liczba poprzednich ciąż matki, które zakończyły się urodzeniem żywym lub martwym;
֍ karmienie piersią;
֍ depresja poporodowa;
֍ osiągnięcia edukacyjne matki;
֍ palenie przez matkę w 18. tygodniu ciąży;
֍ wiara matki we własną podmiotowość;
֍ narażenie dziecka na środowiskowy dym tytoniowy w wieku 15 miesięcy;
֍ uczęszczanie dziecka do żłobka/innej placówki przedszkolnej do 30. miesiąca życia.
W sumie u 177 dzieci stwierdzono prawdopodobną diagnozę autyzmu (139 chłopców i 38 dziewcząt; 10% próby z najwyższymi wynikami cech).
Wczesne oznaki oddychania przez usta, chrapanie, ciągnięcie lub szturchanie uszu, zaczerwienione i obolałe uszy, gorszy słuch podczas przeziębienia były częściej związane z wysokimi wynikami w każdej z 4 cech autyzmu oraz z diagnozą tej choroby. Ropa lub lepka wydzielina z uszu była również związana z autyzmem i słabą spójną mową.
Wśród badanych różnych grup wiekowych silne powiązania zaobserwowano szczególnie, gdy dziecko miało 30 i 42 miesiące. Dzieci z wysokimi wynikami w zakresie cech autystycznych w wieku 30 miesięcy miały więcej objawów laryngologicznych. Sam autyzm był istotnie powiązany ze wszystkimi objawami z wyjątkiem objawów bezdechu sennego.
Dzieci z wydzieliną z uszu były ponad 3 razy bardziej narażone na autyzm, podczas gdy dzieci z uszkodzonym słuchem podczas przeziębienia ponad dwukrotnie. A dzieci, które nie reagowały na hałas, były ponad 6-krotnie bardziej narażone.
Badacze zwracają jednak uwagę, że objawy laryngologiczne są bardzo częste u dzieci, a u większości nie diagnozuje się autyzmu. Na przykład z grupy około 1700 dzieci, które chrapały w wieku 30 miesięcy, u 1660 nie zdiagnozowano tej choroby.
„Nie jest możliwe ustalenie, czy takie warunki laryngologiczne mają przyczynową rolę w rozwoju cech autystycznych, czy też są związane z jakimś nieokreślonym czynnikiem” – zastrzegają autorzy badań. Być może u osób z autyzmem występuje na przykład zwiększona częstość pojawiania się drobnych anomalii fizycznych, w tym anatomicznych różnic w budowie i/lub położeniu ucha, dlatego zwiększa się ryzyko chorób laryngologicznych.
Źródło: bmjopen.bmj.com
Foto: pixabay.com