Ostatnie badania wykazały, że nieprzerwane leczenie dabigatranem wiąże się z mniejszą liczbą krwawień niż w przypadku stosowania warfaryny u chorych na migotanie przedsionków poddawanych ablacji przezskórnej.
fot. archiwum Nie odnotowano zdarzeń zakrzepowo-zatorowych u chorych przyjmujących dabigatran.
Nowe dane pochodzące z badania RE-CIRCUIT® wykazują lepszy profil bezpieczeństwa dabigatranu w porównaniu z warfaryną stosowaną u chorych na migotanie przedsionków (MP) poddawanych ablacji przezskórnej. U chorych na MP otrzymujących nieprzerwane leczenie dabigatranem, których poddano ablacji przezskórnej, odnotowano mniejszą liczbę dużych krwawień i ciężkich zdarzeń niepożądanych w porównaniu z chorymi nieprzerwanie leczonymi warfaryną. Wyniki zostały przedstawione podczas dorocznego kongresu Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego w Waszyngtonie i jednocześnie opublikowane w czasopiśmie „New England Journal of Medicine”.
W badaniu RE-CIRCUIT® wykazano, że nieprzerwane stosowanie dabigatranu skutkowało istotnym obniżeniem ryzyka dużych powikłań krwotocznych w porównaniu z nieprzerwanym podawaniem warfaryny. Udowodniono bezwzględne obniżenie ryzyka o 5,3% w ramach pierwszorzędowego punktu końcowego, odnotowując wystąpienie dużych krwawień u 5/317 pacjentów otrzymujących dabigatran w porównaniu z 22/318 chorych leczonych warfaryną (względne obniżenie ryzyka o 77,2%). W przypadku dabigatranu częstość występowania małych krwawień w porównaniu z warfaryną była podobna (59/317 w por. z 54/318). Nie odnotowano zdarzeń zakrzepowo-zatorowych u chorych przyjmujących dabigatran a u pacjentów otrzymujących warfarynę odnotowano jedno takie zdarzenie. Do badania RE-CIRCUIT® włączono 635 pacjentów z napadowym lub przetrwałym MP, poddawanych ablacji przezskórnej.
„Wyniki te dla społeczności lekarskiej są wiadomością ekscytującą” — stwierdził prof. Hugh Calkins, przewodniczący komitetu sterującego badania RE-CIRCUIT®, profesor kardiologii oraz dyrektor jednostki Electrophysiology Laboratory and Arrhythmia Service szpitala Johns Hopkins Hospital, Baltimore, USA. „W trakcie zabiegu ablacji pacjenci narażeni są na ryzyko wystąpienia potencjalnych poważnych powikłań, w tym udaru mózgu i krwawienia. Z tego powodu właściwe leczenie przeciwkrzepliwe w okresie ablacji w MP ma szczególne znaczenie. W badaniu RE-CIRCUIT zaobserwowaliśmy, że nieprzerwane leczenie przeciwkrzepliwe dabigatranem skutkowało istotnie niższą liczbą powikłań krwotocznych niż w przypadku warfaryny u chorych na migotanie przedsionków poddawanych ablacji”.
Każdego roku na całym świecie przeprowadza się ponad 200 tys. zabiegów ablacji u pacjentów z MP, najczęściej rozpoznawanym zaburzeniem rytmu serca. Ablacja jest często stosowaną metodą leczenia arytmii obserwowanej u chorych na MP. Pod kontrolą obrazu RTG do żył lub tętnic wprowadza się elastyczne, prowadnice. Przez nie wprowadzane są poprzez naczynia obwodowe do serca elektrody diagnostyczne i elektroda ablacyjna. Po zidentyfikowaniu rodzaju częstoskurczu i zlokalizowaniu obszaru odpowiedzialnego za jego powstawanie, w tym miejscu umieszcza się końcówkę elektrody ablacyjnej, która zostaje rozgrzewana prądem o częstotliwości radiowej (ang. RF ablation – Radio frequency ablation) do temperatury ok. 60 °C. Taka temperatura jest wystarczająca do zniszczenia obszaru będącego źródłem arytmii, można też użyć niskiej temperatury (cryotherapy). Ablacja przezskórna wiąże się z ryzykiem zarówno zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, jak i krwawień. Aby zminimalizować to ryzyko, konieczne jest uważne monitorowanie terapii przeciwkrzepliwej przed ablacją, w jej trakcie i po zabiegu. W badaniu RE-CIRCUIT® uzyskano dane dotyczące tej konkretnej sytuacji klinicznej w przypadku pacjentów przyjmujących dabigatran, substancję niebędącą antagonistą witaminy K (ang. non-vitamin K antagonist oral anticoagulant, NOAC).
„Po raz kolejny wykazano korzyści w zakresie bezpieczeństwa stosowania dabigatranu w porównaniu z warfaryną” — powiedział prof. Jörg Kreuzer, wiceprezes ds. medycznych, Obszar terapeutyczny chorób układu sercowo-naczyniowego, Boehringer Ingelheim. „Tylko jeden pacjent leczony dabigatranem wymagał interwencji medycznej lub zabiegu z powodu dużego krwawienia, co miało miejsce w przypadku jedenastu chorych otrzymujących warfarynę. Co więcej, u tego jednego pacjenta nie zaistniała nawet potrzeba zastosowania swoistego czynnika odwracającego działanie dabigatranu, choć był on dostępny dla badaczy.”