Bezdech senny i brak głębokiego snu to gorsze zdrowie mózgu

Najnowsze badania, opublikowane 10 maja 2023 roku, pokazują, że w mózgach osób, które cierpią na bezdech senny i przebywają mniej czasu w śnie głębokim, mogą występować biomarkery powiązane ze zwiększonym ryzykiem udaru, choroby Alzheimera i pogorszenia funkcji poznawczych.

Badanie nie dowodzi, że zaburzenia snu powodują zmiany w mózgu lub że zmiany w mózgu wpływają na wystąpienie zaburzeń, ale dowodzą, że obecność obu jest powiązana.

Biomarkery mierzą, jak dobrze zachowana jest istota biała mózgu i co jest ważne dla połączenia różnych części mózgu. Jednym z biomarkerów, hiperintensywności istoty białej, są drobne zmiany widoczne na skanach mózgu. Hiperintensywność istoty białej staje się częstsza z wiekiem lub przy niekontrolowanym wysokim ciśnieniu krwi. Drugi biomarker mierzy integralność aksonów, które tworzą włókna nerwowe łączące komórki nerwowe.

– Biomarkery te są wrażliwymi objawami wczesnych chorób naczyniowo-mózgowych – mówi autor badania, prof. Diego Z. Carvalho z Mayo Clinic w Rochester (Minnesota, USA), członek American Academy of Neurology. – Stwierdzenie, że ciężki bezdech senny i ograniczenie snu wolnofalowego są związane z tymi biomarkerami, jest ważne, ponieważ nie ma leczenia takich zmian w mózgu, dlatego musimy znaleźć sposoby, aby zapobiec ich wystąpieniu lub pogorszeniu – tłumaczy.

W badaniu wzięło udział 140 osób w średnim wieku (73 lata) z obturacyjnym bezdechem sennym, które miały robiony skan mózgu, a także całonocne badanie w laboratorium snu.

Na początku badania uczestnicy nie mieli problemów poznawczych i do końca badania nie rozwinęła się u nich demencja. 34% osób miało łagodny bezdech senny, 32% umiarkowany, a 34% ciężki.

Podczas badania snu sprawdzono, jak długo uczestnicy są w trakcie snu wolnofalowego, nazywanego fazą 3 non-REM lub snem głębokim, a także uważanego za jeden z najlepszych wskaźników jakości snu. Odkryto, że każde 10-punktowe zmniejszenie odsetka snu wolnofalowego to wzrost ilości hiperintensywności istoty białej, podobny do efektu starzenia się o 2-3 lata. Ten sam spadek był również związany ze zmniejszoną integralnością aksonów, podobnie jak efekt starzenia się o trzy lata.

Osoby z ciężkim bezdechem sennym miały większą objętość hiperintensywności istoty białej niż osoby z łagodnym lub umiarkowanym bezdechem sennym. Zaobserwowano także zmniejszoną integralność aksonów w mózgu.

Naukowcy uwzględnili wiek, płeć i warunki, które mogą wpływać na ryzyko zmian w mózgu, takie jak wysokie ciśnienie krwi i wysoki poziom cholesterolu. – Potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, czy problemy ze snem wpływają na biomarkery mózgowe, czy może jest odwrotnie – powiedział Carvalho. – Musimy również przyjrzeć się, czy strategie poprawy jakości snu lub leczenia bezdechu sennego mogą wpływać na trajektorię biomarkerów – podkreślił.

Badanie było wspierane przez National Institutes of Health, Gerald and Henrietta Rauenhorst Foundation, Millis Family, Alexander Family Alzheimer’s Disease Research Professorship of the Mayo Foundation, Alzheimer’s Association, Liston Award, Elsie and Marvin Dekelboum Family Foundation oraz Schuler Foundation.

Wyniki opublikowano w internetowym wydaniu czasopisma medycznego „Neurology”, wydawanego przez American Academy of Neurology – największe na świecie stowarzyszenie neurologów i specjalistów w dziedzinie neuronauki, zrzeszające ponad 40 000 członków.

Źródło: eurekalert.org
Foto: pixabay.com