Cukrzyca, która jest jedną z najbardziej powszechnych chorób niezakaźnych, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia Polaków. Jak podkreśla konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii prof. Krzysztof Strojek, problem cukrzycy to nie jest tylko problem podwyższonego cukru we krwi.
Szacuje się, że cierpi na cukrzycę w naszym kraju ok 3 mln osób. „Wśród osób dotkniętych cukrzycą i zmagających się z jej powikłaniami są dzieci, kobiety w ciąży, dorośli w pełni aktywności zawodowej, a także seniorzy” – przypomina prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego prof. Maciej Małecki.
Minister zdrowia Konstanty Radziwiłł uważa, że ponieważ u wielu osób cukrzyca nie daje żadnych objawów, rozpoznawanie tego schorzenia powinno być jednym z priorytetów lekarzy. Zapewnia, że także resort zdrowia podejmuje działania na rzecz pacjentów z cukrzycą. Szef resortu zdrowia przypomina, że we wrześniu tego roku wszedł w życie program leczenia stopy cukrzycowej. Ma on rozwiązanie problem, jakim był przez wiele lat brak dostępu pacjentów do specjalistycznego leczenia zespołu stopy cukrzycowej i wynikająca z tego nadmierna liczba amputacji. Minister zdrowia zapowiedział także rozszerzenie katalogu bezpłatnych leków przeciwcukrzycowych dla seniorów.
„Warunkiem dobrej opieki diabetologicznej jest współpraca między lekarzami różnych specjalizacji, a przede wszystkim między lekarzami rodzinnymi a specjalistami z zakresu diabetologii” – uważa prof. Maciej Małecki, prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.
O znaczeniu koordynowanej opieki dla zdrowia pacjentów z cukrzycą mówi też prof. Krzysztof Strojek. „Kompetentny lekarz to niekoniecznie specjalista. Większość chorych na cukrzycę, szczególnie tych, którzy nie mają powikłań, którzy są na wczesnym etapie choroby może być prowadzona, leczona, przez lekarza rodzinnego. W przypadku wątpliwości lekarz rodzinny ma zawsze możliwość zwrócenia się do specjalisty z prośbą o weryfikację efektów leczenia i ustalenie dalszego toku postępowania” – podkreśla konsultant krajowy.
Prof. Maciej Małecki podkreśla także znaczenie, jakie ma dla jakości tej opieki uruchomienie i finansowanie przez ministra zdrowia Programu Wsparcia Ambulatoryjnego Leczenia Zespołu Stopy Cukrzycowej i doskonałe finansowanie terapii cukrzycy typu 1, coraz większa dostępność nowoczesnych insulin dla rosnącej rzeszy chorych. „To wszystko są niewątpliwe osiągnięcia” – ocenia prof. Małecki, zwracając jednocześnie uwagę, że potrzebne są dalsze działania.
Wtóruje mu wiceprezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce prof. Adam Windak: „Konieczne są także zmiany systemowe, nad którymi szczęśliwie rozpoczęły się także prace w resorcie, prace nad ustawą o podstawowej opiece zdrowotnej”. Ma nadzieje, że doprowadzą do zmiany, które lekarzy POZ wyposażą w narzędzia pozwolające „rzeczywiście sprawować w większym zakresie, bardziej kompetentnie i bardziej efektywnie opiekę nad pacjentami z cukrzycę”.
Przypomnijmy, że 8 listopada 2016 r. w Ministerstwie Zdrowia prezesi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego i Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce podpisali porozumienie o współpracy, dotyczące m.in. współdziałania w leczeniu pacjentów chorych na cukrzycę.