Od samego początku monitorowania przez Fundację WHC pakietu onkologicznego, czas oczekiwania na uzyskanie świadczeń onkologicznych dla pacjentów BEZ KARTY DiLO sukcesywnie wydłuża się. Zgodnie z danymi najnowszego OnkoBarometru (stan na maj 2017 r.), główny problem dotyczy dostępu do lekarzy specjalistów oraz długiego czasu oczekiwania na uzyskanie badań diagnostycznych.
Średni czas oczekiwania na gwarantowane świadczenia zdrowotne z zakresu onkologii w Polsce wynosi 2,4 tyg. dla pacjentów z „zieloną kartą” oraz 6,5 tyg. dla pacjentów bez karty. fot. archiwum
Pacjenci bez karty DiLO najdłużej oczekują obecnie do: hematologa dziecięcego (2,7 mies.); dermatologa (1,8 mies.) oraz chirurga onkologa (1,4 mies.). Z kolei badania diagnostyczne do których odnotowano najdłuższe kolejki (bez karty DiLO) to: biopsja guzków tarczycy (skierowanie od endokrynologa) —13,4 mies.; rezonans magnetyczny (MRI) głowy u dziecka — 8 mies.; tomografia komputerową (TK) miednicy małej i brzucha — 3,3 mies. oraz tomografia komputerowa (TK) nerki –2,9 mies.
Ministerstwo Zdrowia zapowiedziało wprowadzenie w lipcu tego roku zmian, które miałyby ułatwić wydawanie kart DiLO. Do tej pory tzw. zielone karty pacjenta onkologicznego wystawiane były przez lekarzy POZ, a lekarze AOS mogli je wystawiać dopiero w momencie potwierdzenia nowotworu – mówi Tomasz Pęcherz – Prezes Fundacji WHC. Dzięki wprowadzonym zmianom, lekarze specjaliści będą uprawnieni do wystawienia karty DiLO już w momencie podejrzenia nowotworu, co przyspieszy proces diagnostyczny – dodaje Pęcherz.
Średni czas oczekiwania na gwarantowane świadczenia zdrowotne z zakresu onkologii w Polsce wynosi 2,4 tyg. dla pacjentów z „zieloną kartą” oraz 6,5 tyg. dla pacjentów bez karty. Należy jednak pamiętać, że leczenie nowotworów wiąże się z etapowością leczenia i zwykle obejmuje kilka procedur wykonywanych sekwencyjnie.
Średni czas oczekiwania na świadczenia onkologiczne zwiększył się w 4 spośród 5 monitorowanych dziedzin: onkologii, chirurgii onkologicznej, ginekologii onkologicznej i radioterapii onkologicznej. Zmniejszył się natomiast średni czas oczekiwania w hematologii i hematoonkologii.
W najnowszym OnkoBarometrze zbadany został również dostęp do programów profilaktycznych (rak jelita grubego, rak płuca, rak piersi, rak szyjki macicy oraz dziedzicznych uwarunkowań raka), które zostały powołane w ramach Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych (NPZChN) na lata 2016-2020.
Niestety terminowość zawierania umów z ośrodkami wykonującymi programy profilaktyczne budzi pewne wątpliwości – w przypadku badań przesiewowych w kierunku raka płuca do tej pory nie został ogłoszony konkurs w ramach którego wyłaniane są placówki przeprowadzające badania skriningowe. Sposób pozyskiwania potencjalnie zainteresowanych do badań osób oraz metody rozpowszechnienia programów profilaktycznych również wydają się niejasne. Forma rozpowszechniania informacji o skriningu często nie jest skonkretyzowana i zależy od placówki, która wykonuje badania. Dlatego liczba pacjentów poddających się badaniom przesiewowym nie jest duża i może w kolejnych latach spadać.
Pełna wersja raportu dostępna jest pod poniższym linkiem http://www.korektorzdrowia.pl/onkobarometr/