Przewlekła choroba nerek dotyka nawet 30 proc. osób po 65. roku życia, a liczba chorych stale rośnie. Szacuje się, że obecnie cierpi na nią już ponad 4 mln Polaków.
Ze względu na postępujący charakter tej choroby coraz więcej pacjentów będzie wymagało leczenia nerkozastępczego w postaci dializ. Dzięki skutecznej, wielotorowej opiece skoordynowanej na etapie leczenia zachowawczego można odsunąć rozpoczęcie dializy w czasie bez groźnych dla pacjenta skutków ubocznych. Jednym z elementów takiej terapii jest zastosowanie ketoanalogów aminokwasów.
Przewlekła choroba nerek (PChN) to ogólnoświatowe wyzwanie dla systemu ochrony zdrowia. Często towarzyszą jej inne choroby cywilizacyjne takie jak cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze.
W przebiegu choroby dochodzi do postępującej degradacji nerek. W ostatnim stadium następuje całkowita niewydolność tego narządu. Pacjenci na tym etapie choroby wymagają wprowadzenia leczenia nerkozastępczego. Pełne wyleczenie przewlekłej choroby nerek nie jest możliwe. Istnieją jednak skuteczne metody spowalniania jej rozwoju.
Dializy – wyzwanie zdrowotne i ekonomiczne
Wprowadzenie leczenia nerkozastępczego w postaci dializ u chorych w schyłkowym stadium przewlekłej choroby nerek może się wiązać ze znacznym pogorszeniem jakości życia pacjenta.
Rozwiązaniem mogłyby być dializy w warunkach domowych, które wciąż są jednak mało dostępne w naszym kraju.
Dializy to przede wszystkim ogromne obciążenie finansowe dla systemu opieki zdrowotnej. Z tego względu eksperci w dziedzinie nefrologii wskazują, że celem terapii przewlekłej choroby nerek powinno być przede wszystkim maksymalne opóźnienie schyłkowej niewydolności tego narządu.
Błędne koło, czyli o diecie
Jednym ze sposobów na złagodzenie skutków przewlekłej choroby nerek jest stosowanie diety niskobiałkowej. Zbyt niska podaż białka może jednak prowadzić do wystąpienia niedożywienia, które naraża pacjenta na dalsze powikłania. Według statystyk niedożywienie w przebiegu PChN wiąże się ze wzrostem śmiertelności niemal o 30 proc. Z tego względu przewlekła choroba nerek stanowi duże wyzwanie terapeutyczne zarówno dla lekarza, jak i dietetyka.
Ketoanalogi aminokwasów – miejsce w terapii nefroprotekcyjnej
Ketoanalogi mają budowę analogiczną do aminokwasów, z których zbudowane są białka, jednak w przeciwieństwie do nich nie zawierają azotu. To właśnie nadmiar azotu może prowadzić do zwiększonego poziomu mocznika i gromadzenia się toksyn w organizmie. Dzięki stosowaniu preparatów z ketoanalogami aminokwasów możliwe jest zapewnienie pacjentowi z przewlekłą chorobą nerek ilości białek optymalnej dla funkcjonowania organizmu, bez ryzyka obciążania go toksynami.
Przewlekła choroba nerek to ogromne wyzwanie dla globalnego systemu opieki zdrowotnej. Pacjenci cierpiący na to schorzenie wymagają specjalistycznej, skoordynowanej opieki z wykorzystaniem nowoczesnych, skutecznych rozwiązań, które pomogą im zachować komfort życia i ograniczą ryzyko groźnych powikłań. Takie rozwiązania już istnieją i są stosowane.
Foto: medburymedicals.com