Kobieta po stracie dziecka nie powinna mieć stałego kontaktu z pacjentkami, które urodziły zdrowe dzieci. Powinna uzyskać pomoc psychologiczną a także informację o przysługujących jej prawach, w tym o prawie do pochówku – przewiduje projekt standardów opieki nad kobietą w ciąży powikłanej.
Do konsultacji społecznych trafił projekt rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie standardów opieki nad kobietą w ciąży powikłanej. Nowe przepisy szczegółowo regulują procedury postępowania w sytuacjach stwierdzenia ciąży bliźniaczej lub wystąpienia w czasie trwania ciąży, porodu lub połogu następujących powikłań: nadciśnienia tętniczego u ciężarnej, porodu przedwczesnego, zwiększonego ryzyka niedotlenienia wewnątrzmacicznego płodu, krwotoku położniczego, jak również standardy opieki nad kobietą w sytuacji niepowodzeń położniczych.
W przypadku stwierdzenia powikłań w okresie ciąży, porodu lub połogu, pacjentką – zgodnie z projektowanymi zapisami – powinien opiekować się lekarz specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii, lub lekarza ze specjalizacją I stopnia w dziedzinie położnictwa i ginekologii. Leczenie stacjonarne takiej pacjentki powinno odbywać się w szpitalu o wyższym poziomie opieki perinatalnej niż I poziom opieki perinatalnej, zapewniającym opiekę odpowiednią do jej stanu zdrowia oraz przebiegu ciąży lub porodu.
Projekt zakłada, że lekarz sprawujący opiekę specjalistycznej nad pacjentką w okresie ciąży przebiegającej w sposób niefizjologiczny, wymagającą leczenia z powodu określonego schorzenia, będzie zobowiązany do realizacji świadczeń profilaktycznych i działań w zakresie promocji zdrowia oraz badań diagnostycznych, a także konsultacji medycznych, wykonywanych w okresie ciąży w ustalonych okresach ich przeprowadzania.
Standardem opieki nad kobietą w sytuacji niepowodzeń położniczych będzie zapewnienie jej troskliwej opieki personelu medycznego i wsparcia psychologicznego. Szpital będzie musiał zadbać, aby nie przebywała w sali razem z kobietami, które urodziły zdrowe dzieci. Pacjenta będzie miała prawo do uzyskania wyczerpującej informacji na temat obowiązującego stanu prawnego dotyczącego warunków rejestracji martwego urodzenia w urzędzie stanu cywilnego, w tym możliwości określenia płci w badaniach genetycznych płodu, prawa do pochówku martwo urodzonego dziecka zgodnie z obowiązującą w tej kwestii procedurą – we własnym zakresie, jak również możliwości przekazania tego świadczenia szpitalowi.
„Przyjęcie standardów obejmujących w wymienionych sytuacjach określone postępowania oraz działania profilaktyczne, może istotnie wpłynąć na obniżenie wskaźników umieralności okołoporodowej matek i ich potomstwa. Wprowadzenie standaryzacji opieki perinatalnej w najczęstszych i najcięższych powikłaniach zmniejszy również częstość występowania powikłań mających konsekwencje zdrowotne, zarówno w okresie ciąży jak i w późniejszym życiu kobiety i jej dziecka. Poprawi także jakość tej opieki” – twierdzą autorzy projektu.