Prof. Zbigniew Szawarski przypomniał, że starość bardzo często oznacza samotność, izolację, rosnącą zależność od innych, słabość, kruchość, bezradność i bezbronność.
W Polsce trzeba zbudować kompleksowy system opieki nad seniorami. Potrzebni są nie tylko lekarze geriatrzy i oddziały geriatryczne przygotowane do leczenia pacjentów w podeszłym wieku, ale też system wsparcia środowiskowego.
O istniejących barierach w dostępie do świadczeń wykorzystywanych w leczeniu osób w wieku podeszłym oraz możliwościach poprawy tego stanu – dyskutowali uczestnicy seminarium edukacyjnego „Innowacje w geriatrii – ocena dostępności w Polsce”. Spotkanie zorganizowała Fundacja Watch Health Care 17 listopada br. w Warszawie. „Portale Medyczne” objęły patronat medialny nad tym wydarzeniem.
Prof. Tomasz Grodzicki, kierownik Oddziału Klinicznego, Kliniki Chorób Wewnętrznych i Geriatrii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie poinformował, że co trzeci hospitalizowany w naszym kraju pacjent to osoba po 65. roku życia. Jego zdaniem, polskie szpitale nie są przygotowane do opieki geriatrycznej, a każda hospitalizacja osoby w wieku 70-80 lat z licznymi schorzeniami wpływa na obniżenie jej sprawności funkcjonalnej – pojawiają się coraz większe ograniczenia w zakresie czynności życiowych tj. mycie, ubieranie, jedzenie, poruszanie. Podczas hospitalizacji starsza osoba jest bardziej narażona na infekcje wewnątrzszpitalne i upadki, a kiedy wraca do domu często wymaga stałej opieki innej osoby.
„Hospitalizacja w oddziałach geriatrycznych zdecydowanie zwiększa szanse wypisu do domu, a pogorszenie sprawności funkcjonalnej jest zdecydowanie mniejsze” – podkreślał prof. Grodzicki.
Prof. dr hab. n. med. Tomasz Kostka, kierownik Kliniki Geriatrii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, przypomniał, że wraz z wiekiem spada wydolność fizyczna, masa mięśniowa i siła mięśni. W celu utrzymania sprawności funkcjonalnej, starsi pacjenci powinni być więc poddawani kompleksowej ocenie geriatrycznej m.in. pod kątem potencjału rehabilitacyjnego. Rehabilitacja geriatryczna wymagana jest szczególnie w przypadku złamań, udaru mózgu, niedożywienia, otępienia i depresji.
„W Polsce potrzebne są programy rehabilitacji geriatrycznej. Funkcjonujące w innych krajach programy wykazują trwały wpływ na poprawę sprawności funkcjonalnej, zmniejszają przyjęcia do domów opieki i umieralność” – podkreślał prof. Kostka.
Według dr Elżbiety Szwałkiewicz, istnieje również pilna potrzeba zmiany stereotypu postrzegania starości oraz podjęcia wysiłku w celu zmiany jakości życia Polaków u schyłku życia. Jej zdaniem trzeba stworzyć kompleksowy system opieki na osobami starszymi, tak aby odejść od modelu zinstytucjonalizowanego na rzecz opieki w domu, świadczonej przez wykwalifikowanych opiekunów medycznych.
Uczestnicy spotkania dyskutowali też o zagrożeniach wynikających z wielochorobowości seniorów i spożywania przez nich, często bez kontroli lekarza, dużej ilości leków, a także o możliwościach, jakie w opiece nad chorymi seniorami stwarza telemedycyna. Mówiono również o godności umierania, wskazując m.in. na potrzebę leczenia bólu oraz rozwijania w Polsce opieki paliatywnej i hospicjów.
„Starość jest niczym innym jak równią pochyłą do śmierci. Niestety, celem systemu medycyny współczesnej jest ratowanie, podtrzymywanie i przedłużanie życia be względu na jakość, doświadczany ból i cierpienie oraz związane z tym koszty” – podkreślał prof. dr hab. Zbigniew Szawarski, etyk i filozof medycyny, przewodniczący Rady Naukowej Fundacji WHC i przewodniczący Komitetu Bioetyki PAN.